Ná-hvalr
Słownik staronordyjski - ná-hvalr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "ná-hvalr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- ná-hvalr
- m. a narwhale, Edda (Gl.), Sks. 130, K. Þ. K. 138. náhvals-tönn, f. a narwhale’s tusk, Bs. i. 767.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚾᛅ-ᚼᚢᛅᛚᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- f.
- feminine.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
Prac i autorów cytowanych:
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Edda
- Edda. (C. I.)
- K. Þ. K.
- Kristinn-réttr Þorláks ok Ketils = Kristinna-laga-þáttr. (B. I.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)