Naddr

Słownik staronordyjski - naddr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "naddr"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

naddr
m. a stud, nail; knébjargir með stálhörðum nöddum, Sks. 405; nadda á umgjörðinni, Fms. vi. 212; hann hnitar saman penninginn, ok eru tuttugu naddar á, Gísl. 14; nadda borð, a ‘stud-board’, poët. for a shield from its being ornamented with metal studs, see Fms. vii. 323: in poetry, nadda él, róg, as also nadd-él, -fár, -skúr, -regn, -hríð, -veðr, = a battle, Lex. poët. nadd-göfugr, adj. ‘stud-glorious,’ an epithet of Heimdal, Hdl. 34, with reference to the beams of dawn (studs of light?); as an epithet of a giant, the father of Men-glöð, Gg. 14.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚾᛅᛏᛏᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

adj.
adjective.
l.
line.
m.
masculine.
poët.
poetically.

Prac i autorów cytowanych:

Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Gg.
Grógaldr. (A. II.)
Gísl.
Gísla Saga. (D. II.)
Hdl.
Hyndlu-ljóð. (A. II.)
Lex. Poët.
Lexicon Poëticum by Sveinbjörn Egilsson, 1860.
Sks.
Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back