Nist
Słownik staronordyjski - nist
Znaczenie staronordyjskiego słowa "nist"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- nist
- and nisti, n. a brooch or pin, as also a locket; that it was shaped like a pin is seen from the verb nista, see Worsaae, Nos. 371–373, 384 sqq., 425 sqq.; Halldórr hafði yfir sér skikkju ok á nist löng sem þá var títt, … sprettr Halldórr upp svá hart at nistin rifnaði (sic) af skikkjunni, Ld. 322; dóttir skal hafa kross ok kingu ok nisti öll, ef vegr eyri eðr minna, af silfri gör, n. G. L. i. 211 (Js. 78); hón fór ór fötum ok spretti frá sér félitlu nisti, Bs. i. 337; bleikr ásýndar sem nesta gull, Fms. v. 345; fimm sylgjur ok þrjú nisti, Bs. i. 874; hón hefir menit á hálsi sér ok nistin horfðu niðr, Fb. i. 276.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚾᛁᛋᛏ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Podobne wpisy:
Używane skróty:
- L.
- Linnæus.
- n.
- neuter.
- s. v.
- sub voce.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Js.
- Járnsíða. (B. III.)
- Ld.
- Laxdæla Saga. (D. II.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)