Nokkor
Słownik staronordyjski - nokkor
Znaczenie staronordyjskiego słowa "nokkor"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- nokkor
- loc. adverb, = somewhere, anywhere, qs. ne-hvar or ne-veit-hvar; svá nokkor mikit (about so much) fólk er í eynni, Sks. 95 B. 261:—with the notion of somewhat, may be, perhaps, probably, or the like, at þeir mundu nokkor vera í nánd löndum, Nj. 267, Fms. i. 40; nokkur annars staðar, Fms. viii. 360; nokkur neðan á líkamanum, Stj. 98; nokkur námunda þessari bygð, 122; nokkur til heiðinna landa, Fms. ii. 16; ef vér heyrum nokkvor barns grát, x. 218; ef nokkor þess er ván, Grág. ii. 129; þú vart nokkor at vera, Al. 154; vera má at Guð yðvarr sé farinn nokkvor, Stj. 593, 1 Kings xviii. 27.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚾᚢᚴᚴᚢᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- l.
- line.
- loc.
- local, locally.
- qs.
- quasi.
Prac i autorów cytowanych:
- Al.
- Alexanders Saga. (G. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)