Nór
Słownik staronordyjski - nór
Znaczenie staronordyjskiego słowa "nór"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo nór może oznaczać:nór
- nór
- 1. n. an inlet, sea-loch; this word is still used in Dan., and freq. in Dan. local names, e. g. Mön’s nor, Falster nor, Noret near to Danavirki in Sleswig; but it is obsolete in Icel., and not recorded in old writers.
- nór
- 2. m., gen. nós, dat. nói, [an antiquated word, perh. akin to Lat. navis, Gr. νηυς, ναυς], a kind of ship, Edda (Gl.): a smith’s trough, Björn; brand-nór (í brand-nói), a ‘hearth-ship,’ i. e. a house, poët., Ýt.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚾᚢᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- Dan.
- Danish.
- e. g.
- exempli gratia.
- freq.
- frequent, frequently.
- Icel.
- Iceland, Icelander, Icelanders, Icelandic.
- l.
- line.
- n.
- neuter.
- dat.
- dative.
- gen.
- genitive.
- Gr.
- Greek.
- i. e.
- id est.
- Lat.
- Latin.
- m.
- masculine.
- perh.
- perhaps.
- poët.
- poetically.
Prac i autorów cytowanych:
- Björn
- Biörn Halldórsson.
- Edda
- Edda. (C. I.)