Norðr
Słownik staronordyjski - norðr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "norðr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo norðr może oznaczać:norðr
- norðr
- n., gen. norðrs, [A. S. norð Engl. north; Germ. nord]:—the north; í norðr, northwards; þeir er bygðu norðrit, FmS. xi. 412, Landn. 23; til norðrs, SkS. 173, Grág. ii. 283; ór norðri, Eg. 133.
- norðr
- II. as adverb; norðr eptir hafinu, to stand northwards, Orkn. 376; norðr til Bjarnar-fjarðar, Nj. 20; n. til Holtavörðu-heiðar, 36; vera n. í landi, Eg. 170; n. í Þrándheimi, FmS. i. 26; norðr á Hólum, Skíða R. 200; kunna þótta ek n. þar, Nj. 33; görask konungr yfir n. þar, Eg. 71.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚾᚢᚱᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- Engl.
- English.
- gen.
- genitive.
- Germ.
- German.
- gl.
- glossary.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- S.
- Saga.
- R.
- Rimur.
Prac i autorów cytowanych:
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- Landn.
- Landnáma. (D. I.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Orkn.
- Orkneyinga Saga. (E. II.)