Óð-gjarn

Znaczenie staronordyjskiego słowa "óð-gjarn"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

óð-gjarn

adj. = óðfúss, Ísl. ii. (in a verse).

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚦ-ᚴᛁᛅᚱᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich