Óð-gjörð

Znaczenie staronordyjskiego słowa "óð-gjörð" (lub óð-gjǫrð)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

óð-gjörð (óð-gjǫrð)

f. verse-making, panegyric, eulogy, Post. 510.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego óð-gjörð może być bardziej dokładnie napisane jako óð-gjǫrð.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚦ-ᚴᛁᚢᚱᚦ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich