Óða-önn

Znaczenie staronordyjskiego słowa "óða-önn" (lub óða-ǫnn)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

óða-önn (óða-ǫnn)

f.; vera í óðaönn, to be deep in business, very busy.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego óða-önn może być bardziej dokładnie napisane jako óða-ǫnn.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚦᛅ-ᚢᚾᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich