Ofan-för

Znaczenie staronordyjskiego słowa "ofan-för" (lub ofan-fǫr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

ofan-för (ofan-fǫr)

f. a descending, Ísl. ii. 339.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego ofan-för może być bardziej dokładnie napisane jako ofan-fǫr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚠᛅᚾ-ᚠᚢᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich