Öfund-fullr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "öfund-fullr" (lub ǫfund-fullr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

öfund-fullr (ǫfund-fullr)

m. full of envy, Hom. 113, Sks. 235.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego öfund-fullr może być bardziej dokładnie napisane jako ǫfund-fullr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚠᚢᚾᛏ-ᚠᚢᛚᛚᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich