Ög-valdr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "ög-valdr" (lub ǫg-valdr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

ög-valdr (ǫg-valdr)

m. a pr. name, whence Ögvalds-nes, a local name in Norway, Fms. xii.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego ög-valdr może być bardziej dokładnie napisane jako ǫg-valdr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚴ-ᚢᛅᛚᛏᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich