Ögur

Znaczenie staronordyjskiego słowa "ögur" (lub ǫgur)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

ögur (ǫgur)

in Hbl., read kögur (q. v.), and see Addenda.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego ögur może być bardziej dokładnie napisane jako ǫgur.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚴᚢᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich