Okkarr
Słownik staronordyjski - okkarr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "okkarr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- okkarr
- adj. pron., f. okkur, n. okkat and okkort, gen. pl. okkarra; contr. forms okkrir, okkrar, okkrum: [a Goth. uggqvar is supposed, answering to iggqvis; A. S. uncer = Gr. νωϊτερος]:—our, in dual; okkarr mestr vinr, FmS. ii. 221; tal okkat, SkS. 12 B; okkat viðtal, FS. 8; vætti okkat, Nj. 233; okkart félag, FmS. v. 254; vápn okkur, Al. 138; okkarri sameign, FS. 7; feðra, hesta, búa okkarra, Ld. 40, FmS. ii. 8, 105, Eg. 95; vættis-burð okkrum, Nj. 233; okkru liði, Eg. 283; skyldleika okkra, Ld. 40; fund okkarn, Nj. 8; okkarn glæp, FmS. x. 261; dauda okkars, i. 216, and passim:—adding a genitive; skip okkat Özurar, the ship of O. and myself, Nj. 8; frændsemi okkra Magnúss, FmS. vi. 178:—used as a subst., hvára-tveggi okkar, both of us, Nj. 55; hvárrgi okkarr, Eg. 195; sér hvárt okkart, each of us separately, FmS. vi. 104; hvártki okkat, neither of us, Nj. 10; hvárs tveggja okkars, FmS. i. 216, x. 270; hvárrgi okkarr Geirs, neither of us, G. nor I, Nj. 80. ☞ In mod. usage the possessive okkarr is superseded by an indeclinable okkar (gen.)
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚴᚴᛅᚱᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- contr.
- contracted.
- f.
- feminine.
- gen.
- genitive.
- Goth.
- Gothic.
- Gr.
- Greek.
- l.
- line.
- mod.
- modern.
- n.
- neuter.
- pl.
- plural.
- pron.
- pronoun.
- S.
- Saga.
- subst.
- substantive.
- s. v.
- sub voce.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Al.
- Alexanders Saga. (G. I.)
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Fs.
- Forn-sögur. (D. II.)
- Ld.
- Laxdæla Saga. (D. II.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)