Öl-beinir

Znaczenie staronordyjskiego słowa "öl-beinir" (lub ǫl-beinir)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

öl-beinir (ǫl-beinir)

m. an ale-bearer, Lex. Poët.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego öl-beinir może być bardziej dokładnie napisane jako ǫl-beinir.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛚ-ᛒᛁᛁᚾᛁᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich