Öl-horn

Znaczenie staronordyjskiego słowa "öl-horn" (lub ǫl-horn)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

öl-horn (ǫl-horn)

n. an ale-horn, Landn. 261.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego öl-horn może być bardziej dokładnie napisane jako ǫl-horn.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛚ-ᚼᚢᚱᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich