Öl-óðr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "öl-óðr" (lub ǫl-óðr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

öl-óðr (ǫl-óðr)

adj. ‘ale-mad,’ drunk, Eg. 373, Fms. viii. 249.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego öl-óðr może być bardziej dokładnie napisane jako ǫl-óðr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛚ-ᚢᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich