Öl-œrr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "öl-œrr" (lub ǫl-œrr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

öl-œrr (ǫl-œrr)

adj. = öloðr, Gísl. 30.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego öl-œrr może być bardziej dokładnie napisane jako ǫl-œrr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛚ-ᚢᚱᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich