Öl-reyr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "öl-reyr" (lub ǫl-reyr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

öl-reyr (ǫl-reyr)

m. an ale-reed, i. e. ale-horn, Bjarn.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego öl-reyr może być bardziej dokładnie napisane jako ǫl-reyr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛚ-ᚱᛁᚢᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich