Öl-viðr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "öl-viðr" (lub ǫl-viðr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

öl-viðr (ǫl-viðr)

m. = ölr, an alder-tree, Edda (Gl.)

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego öl-viðr może być bardziej dokładnie napisane jako ǫl-viðr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛚ-ᚢᛁᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich