Öld
Słownik staronordyjski - öld
Znaczenie staronordyjskiego słowa "öld" (lub ǫld)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo öld może oznaczać:öld
- öld (ǫld)
- f., gen. aldar, dat. öldu, and later öld, pl. aldir, alda, öldum; [akin to aldr; A. S. eld or yld; Old Engl. eld (cp. the adj. old); Germ. alt; Dan. old in heden-old = the heathen age]:—a time, age; þessi eru nofn stundanna, ‘öld’ forðum, aldr, Edda 108; var öld hans góð landsfólkinu, FmS. vii. 174; vind-öld, varg-öld, skegg-öld, skálm-öld, Vsp.; róm-öld, war-age, FmS. vi. (in a verse); styrj-öld, veröld, qq. v.; en fyrsta öld var sú er alla dauða menn skyldi brenna, en síðan hófsk haugs-öld, Ó. H. (pref.); feðr várir ok allt forellri fyrst um brana-öld en nú um haugs-öld, Hkr. i. 141; ó-öld, a famine, Ann. 975: óaldar-vetr var mikill á Íslandi í heiðni, … þá átu menn hrafna ok melrakka, Landn. (Hb.); nú er sú öld (such bad times) í Noregi at ek treysti eigi at halda ykkr hér heima með mér, FmS. ii. 4; hans aldar (his life, reign) mun æ vera at góðu getið, Hkm. 19.
- öld (ǫld)
- 2. in a computistic or chronological sense, a cycle, period; gamla öld. the old cycle = cyclus Paschalis; upphaf gömlu aldar, Ann. 1140 (cp. Talbyrding S.a.), also called Páska-öld; sólar-öld, the solar cycle; tungl-öld, the lunar cycle, also called nítján vetra öld. Ann., MS. 415. 9; sjau aldir veraldar þessar, the seven ages of the world, Ver. 7.
- öld (ǫld)
- 3. of allar aldir veralda, through all ages of the world, 686 B. 14; of öld alda, Eluc. 55; fyrir úendiligar aldir alda = secula seculorum, … of aldir alda, 623. 29; and so in mod. eccl. usage, ‘um aldir alda amen,’ Vídal. passim; the phrase, ár var alda (gen. pl.), upon a time, in days of yore, Vsp. 3, Hkv. 1. 1.
- öld (ǫld)
- II. poët. men, people, Edda (gl.); hálf er öld hvar, Hm. 52; ósnotr maðr er með aldir kemr, among men, 26; alda börn, Vsp. 20; alda sona, sons of men, Hm. 11; alda hverr. each of men, Fm. 10; ýtti örr hilmir aldir við tóku, Bm.; alda vinr, a friend of men; Norræn öld, Norse people. Lex. poët.; Ensk öld, English people, id.
- öld (ǫld)
- COMPDS: aldareðli, aldafaðir, aldarfar, aldagautr, aldarháttr, aldarmál, aldamót, aldarrof, aldarróg, aldaskipti, aldartal, aldartrygðir, aldavinr, aldaþopti.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego öld może być bardziej dokładnie napisane jako ǫld.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛚᛏ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Podobne wpisy:
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- cp.
- compare.
- Dan.
- Danish.
- dat.
- dative.
- Engl.
- English.
- f.
- feminine.
- gen.
- genitive.
- Germ.
- German.
- gl.
- glossary.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- pl.
- plural.
- pref.
- preface.
- q. v.
- quod vide.
- S.
- Saga.
- v.
- vide.
- eccl.
- ecclesiastical.
- mod.
- modern.
- id.
- idem, referring to the passage quoted or to the translation
- poët.
- poetically.
Prac i autorów cytowanych:
- Ann.
- Íslenzkir Annálar. (D. IV.)
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Hb.
- Hauks-bók. (H. IV.)
- Hkm.
- Hákonar-mál. (A. III.)
- Hkr.
- Heimskringla. (E. I.)
- Landn.
- Landnáma. (D. I.)
- Ó. H.
- Ólafs Saga Helga. (E. I.)
- Vsp.
- Völuspá. (A. I.)
- Ver.
- Veraldar Saga. (E. II.)
- Eluc.
- Elucidarium. (F. II.)
- Hkv.
- Helga-kviða Hundingsbana. (A. II.)
- Vídal.
- Vídalíns-Postilla.
- Bm.
- Bjarka-mál. (A. II.)
- Fm.
- Fafnis-mál. (A. II.)
- Hm.
- Hává-mál. (A. I.)
- Lex. Poët.
- Lexicon Poëticum by Sveinbjörn Egilsson, 1860.