Ölðr-mál

Znaczenie staronordyjskiego słowa "ölðr-mál" (lub ǫlðr-mál)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

ölðr-mál (ǫlðr-mál)

n. pl. = ölmál, Sdm. 29.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego ölðr-mál może być bardziej dokładnie napisane jako ǫlðr-mál.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛚᚦᚱ-ᛘᛅᛚ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich