Óman
Słownik staronordyjski - óman
Znaczenie staronordyjskiego słowa "óman"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- óman
- or ómun, f. sound, voice; ómon þverr, the voice fails, falters, Skv. 3. 68; heitir ok rödd ómun, Edda 110: ómun-lokarr, m. ‘sound-plane,’ i. e. the tongue, Ad. 16; see lokarr.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛘᛅᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- f.
- feminine.
- i. e.
- id est.
- m.
- masculine.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Ad.
- Arinbjarnar-drápa. (A. III.)
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Skv.
- Sigurðar-kviða. (A. II.)