Öngving

Znaczenie staronordyjskiego słowa "öngving" (lub ǫngving)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

öngving (ǫngving)

f. = öngd; þína eymd ok öngving, Bs. i. 201.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego öngving może być bardziej dokładnie napisane jako ǫngving.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚾᚴᚢᛁᚾᚴ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich