Önn

Znaczenie staronordyjskiego słowa "önn" (lub ǫnn)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

önn (ǫnn)

= önd, a porch, vestibule, Skm. 31.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego önn może być bardziej dokładnie napisane jako ǫnn.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚾᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Podobne wpisy:

• Önn (III)