Önug-legr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "önug-legr" (lub ǫnug-legr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

önug-legr (ǫnug-legr)

adj. cross, odd, wayward, Fél. x. 175.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego önug-legr może być bardziej dokładnie napisane jako ǫnug-legr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚾᚢᚴ-ᛚᛁᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich