Ör-æfi

Znaczenie staronordyjskiego słowa "ör-æfi" (lub ǫr-æfi)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

Staronordyjskie słowo ör-æfi może oznaczać:ör-æfi

ör-æfi (ǫr-æfi)

n., qs. ör-hœfi, Mork. l. c.; in old writers used in sing.; [from its use in old writers it seems as if it were derived from ör- neg. and höfn, a haven]:—an open, harbourless coastland, in old writers used almost exclusively in this sense; fyrir hafnleysis sakir ok öræfis, Landn. 276; ef skip er í öræfi komit, Jb. 381; hann lét göra þar virki ok höfn er áðr var öræfi, Fms. vii. 100; örhœli ok hafnleysur, Mork. l. c.; ok veita strandir þar í mörgum stöðum hafnir er fyrr var örœfi, Sks. 11 new Ed.; sandar, örœfi ok brim mikit fyrir útan, Hkr. i. 229.

ör-æfi (ǫr-æfi)

2. a wilderness; komast um síðir ór öræfi þessu, of a mountain, Bs. i. 200: in mod. usage plur. a desert, wilderness.

ör-æfi (ǫr-æfi)

II. in local names, Öræfa-jökull or Öræfi, n. pl., is the local name of the open, unsheltered coastland of southern Iceland, the present Skaptafells-sýsla.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego ör-æfi może być bardziej dokładnie napisane jako ǫr-æfi.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚱ-ᛅᚠᛁ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich