Ör-boð

Znaczenie staronordyjskiego słowa "ör-boð" (lub ǫr-boð)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

ör-boð (ǫr-boð)

n. = örvarboð, an arrow-summons, Hkr. i. 250.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego ör-boð może być bardziej dokładnie napisane jako ǫr-boð.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚱ-ᛒᚢᚦ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich