Ör-eigð
Słownik staronordyjski - ör-eigð
Znaczenie staronordyjskiego słowa "ör-eigð" (lub ǫr-eigð)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- ör-eigð (ǫr-eigð)
- f. utter poverty, destitution, Fms. vi. 60, Hom. (St.); ef þau æxla fé ór öreigð, Grág. i. 335.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego ör-eigð może być bardziej dokładnie napisane jako ǫr-eigð.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚱ-ᛁᛁᚴᚦ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- f.
- feminine.
- m.
- masculine.
Prac i autorów cytowanych:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- Hom.
- Homiliu-bók. (F. II.)