Ör-eigð

Słownik staronordyjski - ör-eigð

Znaczenie staronordyjskiego słowa "ör-eigð" (lub ǫr-eigð)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

ör-eigð (ǫr-eigð)
f. utter poverty, destitution, Fms. vi. 60, Hom. (St.); ef þau æxla fé ór öreigð, Grág. i. 335.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego ör-eigð może być bardziej dokładnie napisane jako ǫr-eigð.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚱ-ᛁᛁᚴᚦ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

f.
feminine.
m.
masculine.

Prac i autorów cytowanych:

Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Grág.
Grágás. (B. I.)
Hom.
Homiliu-bók. (F. II.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back