Ör-fátækr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "ör-fátækr" (lub ǫr-fátækr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

ör-fátækr (ǫr-fátækr)

adj. utterly poor, = öreigi, freq. in mod. usage.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego ör-fátækr może być bardziej dokładnie napisane jako ǫr-fátækr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚱ-ᚠᛅᛏᛅᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich