Ör-ferð

Znaczenie staronordyjskiego słowa "ör-ferð" (lub ǫr-ferð)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

ör-ferð (ǫr-ferð)

f. doom, fate, = örlög; þeirra örnefni eða örferðir vitum vér eigi, Fms. x. 397 (Ágrip).

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego ör-ferð może być bardziej dokładnie napisane jako ǫr-ferð.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚱ-ᚠᛁᚱᚦ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich