Ör-gelmir

Znaczenie staronordyjskiego słowa "ör-gelmir" (lub ǫr-gelmir)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

ör-gelmir (ǫr-gelmir)

m. the name of an old giant (cp. Germ. ur-alt), Vþm., Edda.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego ör-gelmir może być bardziej dokładnie napisane jako ǫr-gelmir.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚱ-ᚴᛁᛚᛘᛁᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich