Ör-hjarta

Znaczenie staronordyjskiego słowa "ör-hjarta" (lub ǫr-hjarta)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

ör-hjarta (ǫr-hjarta)

adj. out of heart, having lost heart, Hom. (St.), Fas. ii. (in a verse).

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego ör-hjarta może być bardziej dokładnie napisane jako ǫr-hjarta.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚱ-ᚼᛁᛅᚱᛏᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich