Ör-ísa

Znaczenie staronordyjskiego słowa "ör-ísa" (lub ǫr-ísa)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

ör-ísa (ǫr-ísa)

adj. free from ice, opp. to ice-bound.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego ör-ísa może być bardziej dokładnie napisane jako ǫr-ísa.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚱ-ᛁᛋᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich