Ör-leikr
Słownik staronordyjski - ör-leikr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "ör-leikr" (lub ǫr-leikr)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- ör-leikr (ǫr-leikr)
- m. liberality; fyrir örleiks sakir ok allrar atgörfi, Gullþ. 4, Fms. ii. 242, iv. 370, xi. 203, Sks. 442.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego ör-leikr może być bardziej dokładnie napisane jako ǫr-leikr.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚱ-ᛚᛁᛁᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- m.
- masculine.
- v.
- vide.
- þ.
- þáttr.
Prac i autorów cytowanych:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Gullþ.
- Gull-Þóris Saga. (D. II.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)