Ör-ligr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "ör-ligr" (lub ǫr-ligr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

ör-ligr (ǫr-ligr)

adj. bountiful; með örligri miskunn, 655 xxx. 11.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego ör-ligr może być bardziej dokładnie napisane jako ǫr-ligr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚱ-ᛚᛁᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich