Ör-reyta

Znaczenie staronordyjskiego słowa "ör-reyta" (lub ǫr-reyta)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

ör-reyta (ǫr-reyta)

t, to strip utterly; aldrei má ö. dún úr hreiðrum, Fél. iv. 220.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego ör-reyta może być bardziej dokładnie napisane jako ǫr-reyta.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚱ-ᚱᛁᚢᛏᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich