Ör-skammr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "ör-skammr" (lub ǫr-skammr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

ör-skammr (ǫr-skammr)

adj. quite short, quite brief; örskamma stund.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego ör-skammr może być bardziej dokładnie napisane jako ǫr-skammr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚱ-ᛋᚴᛅᛘᛘᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich