Ör-skreiðr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "ör-skreiðr" (lub ǫr-skreiðr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

ör-skreiðr (ǫr-skreiðr)

adj. swift-sliding, of a ship, Fms. i. 100, iii. 43.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego ör-skreiðr może być bardziej dokładnie napisane jako ǫr-skreiðr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚱ-ᛋᚴᚱᛁᛁᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich