Or-sök

Znaczenie staronordyjskiego słowa "or-sök" (lub or-sǫk)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

or-sök (or-sǫk)

f. [Germ. ursache; Dan. aarsag], a cause, freq. in mod. usage. orsaka-laust, n. adj. without a cause.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego or-sök może być bardziej dokładnie napisane jako or-sǫk.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚱ-ᛋᚢᚴ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich