Ör-þeysir

Znaczenie staronordyjskiego słowa "ör-þeysir" (lub ǫr-þeysir)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

ör-þeysir (ǫr-þeysir)

m. the swift furtherer, Þd.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego ör-þeysir może być bardziej dokładnie napisane jako ǫr-þeysir.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚱ-ᚦᛁᚢᛋᛁᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich