Ör-þrifráða
Słownik staronordyjski - ör-þrifráða
Znaczenie staronordyjskiego słowa "ör-þrifráða" (lub ǫr-þrifráða)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- ör-þrifráða (ǫr-þrifráða)
- adj. without expedients, confounded; Vagn verðr eigi ö., hann ferr um endi-langa Danmörk, Fb. i. 172, O. H. L. 14.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego ör-þrifráða może być bardziej dokładnie napisane jako ǫr-þrifráða.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚱ-ᚦᚱᛁᚠᚱᛅᚦᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
- L.
- Linnæus.
Prac i autorów cytowanych:
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- O. H. L.
- Ólafs Saga Helga Legendaria. (E. I.)