Ör-uggleikr
Słownik staronordyjski - ör-uggleikr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "ör-uggleikr" (lub ǫr-uggleikr)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- ör-uggleikr (ǫr-uggleikr)
- m. security, confidence, safety, Stj., Sks. 271, Eluc. 48; traust ok ö., 655 xix. i: fearlessness, Fbr. 20.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego ör-uggleikr może być bardziej dokładnie napisane jako ǫr-uggleikr.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚱ-ᚢᚴᚴᛚᛁᛁᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- m.
- masculine.
Prac i autorów cytowanych:
- Eluc.
- Elucidarium. (F. II.)
- Fbr.
- Fóstbræðra Saga. (D. II.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)