Ör-væntan

Znaczenie staronordyjskiego słowa "ör-væntan" (lub ǫr-væntan)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

ör-væntan (ǫr-væntan)

f. despair, hopelessness, Mar.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego ör-væntan może być bardziej dokładnie napisane jako ǫr-væntan.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚱ-ᚢᛅᚾᛏᛅᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich