Ör-vilnan
Słownik staronordyjski - ör-vilnan
Znaczenie staronordyjskiego słowa "ör-vilnan" (lub ǫr-vilnan)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- ör-vilnan (ǫr-vilnan)
- (mod. örvinglan), f. despair. Fms. i. 138, Sks. 609, Stj. 51.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego ör-vilnan może być bardziej dokładnie napisane jako ǫr-vilnan.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚱ-ᚢᛁᛚᚾᛅᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- f.
- feminine.
- mod.
- modern.
Prac i autorów cytowanych:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)