Ör-vínan

Znaczenie staronordyjskiego słowa "ör-vínan" (lub ǫr-vínan)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

ör-vínan (ǫr-vínan)

n. vinegar; drykkiar-ker fullt örvínans, … þá es Jesús hafði tekit örvínan, Hom. St. (John xix. 28 sqq.), now obsolete.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego ör-vínan może być bardziej dokładnie napisane jako ǫr-vínan.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚱ-ᚢᛁᚾᛅᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich