Ór-völ

Znaczenie staronordyjskiego słowa "ór-völ" (lub ór-vǫl)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

Staronordyjskie słowo ór-völ może oznaczać:ór-völ

ór-völ (ór-vǫl)

n. pl. [velja úr], refuse; en mér þykki þó íllt at hafa af órvöl ein, Hrafn. 5.

ór-völ (ór-vǫl)

II. in mod. usage úrval, sing. = the choice of a thing.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego ór-völ może być bardziej dokładnie napisane jako ór-vǫl.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚱ-ᚢᚢᛚ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich