Örð
Słownik staronordyjski - örð
Znaczenie staronordyjskiego słowa "örð" (lub ǫrð)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo örð może oznaczać:örð
- örð (ǫrð)
- f., gen. arðar, [erja, arði], a crop, produce; örð sér (sows) Yrsu burðar, the crop of the son of Yrsa, i. e. gold, Edda (in a verse); þá á leiguliði einnar arðar mála, … þá á leiguliði tvegeja mála atða, þá örð (not jörð) eina er lands-dróttinn andask á ok aðra næstu eptir, n. G. l. i. 233, Gþl. 329; þat eru þrjár arðir, 314; nú verðr maðr útlagr á jörðu manns. þá skal hann leigu hafa ef úreidd var, ok örð alla rótfasta, n. G. l. i. 40.
- örð (ǫrð)
- COMPDS: arðar leiga, u, f. rent for one year’s crop, Gpl. 330. arðar-máli, a, m. (and -mál, n.), a contract, agreement for one year, Gþl. 314, 329, 336.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego örð może być bardziej dokładnie napisane jako ǫrð.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚱᚦ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- f.
- feminine.
- gen.
- genitive.
- i. e.
- id est.
- l.
- line.
- L.
- Linnæus.
- n.
- neuter.
- m.
- masculine.
- pl.
- plural.
Prac i autorów cytowanych:
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Gþl.
- Gulaþings-lög. (B. II.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)