Orð-skrök

Znaczenie staronordyjskiego słowa "orð-skrök" (lub orð-skrǫk)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

orð-skrök (orð-skrǫk)

n. = orðskrípi, Mork. 81.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego orð-skrök może być bardziej dokładnie napisane jako orð-skrǫk.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚱᚦ-ᛋᚴᚱᚢᚴ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich