Orða-kvöð

Znaczenie staronordyjskiego słowa "orða-kvöð" (lub orða-kvǫð)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

orða-kvöð (orða-kvǫð)

f. = orðalag, Sks. 565.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego orða-kvöð może być bardziej dokładnie napisane jako orða-kvǫð.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚱᚦᛅ-ᚴᚢᚢᚦ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich